Niezależnie od tego, czy masz szczeniaka mastifa tybetańskiego, czy dorosłego psa, możesz się zastanawiać, jak długo żyją te zwierzęta. W tym artykule znajdziesz odpowiedź na to pytanie, a także więcej informacji na temat długości ich życia, chorób, które mogą im zagrażać, oraz znaczenia rutynowej pielęgnacji Twojego mastifa tybetańskiego. Mastif tybetański jest dużym, niezależnym psem o silnej osobowości. Możesz oczekiwać, że pies tej wielkości będzie zadziorny i lojalny, co oznacza, że będzie chronił Ciebie i Twoją rodzinę.
Oczekiwana długość życia mastifa tybetańskiego
Do niedawna długość życia mastifa tybetańskiego była nieznana. Wierzono, że psy te mają dusze mniszek i mnichów. Słyną również z silnych szczęk, niezwykłej inteligencji i legendarnego zamiłowania do drewna. Na początku XX wieku psy te zostały przywiezione do Anglii przez księcia Walii Jerzego. Zostały później wprowadzone do Anglii i pojawiły się na wystawie psów w Crystal Palace w 1906 roku. Niestety, w latach wojny straciły na popularności i niemal zniknęły z kraju.
Mimo swoich dużych rozmiarów mastify tybetańskie nie wymagają intensywnych zabiegów pielęgnacyjnych. Nie wymagają dużo jedzenia, ćwiczeń ani pielęgnacji. Ich średnia długość życia wynosi zazwyczaj od 10 do 12 lat. Muszą być również socjalizowane z innymi psami. Pomimo swojej wielkości i wyglądu, mastify tybetańskie nie mają wielu problemów zdrowotnych. W przeciwieństwie do innych psów, mastify tybetańskie nie wymagają częstej pielęgnacji.
Choroby, na które cierpi mastif tybetański
Mastif tybetański jest podatny na niektóre choroby układu mięśniowo-szkieletowego, takie jak dysplazja stawów biodrowych. Na szczęście problemy te są uleczalne i można ich uniknąć. Na szczęście właściciele mogą uniknąć tych schorzeń, odpowiednio dbając o swojego psa. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się o typowych problemach zdrowotnych dotykających tę rasę. Oto niektóre z najczęstszych dolegliwości dotykających mastifa tybetańskiego. U mastifa tybetańskiego może występować dysplazja stawu biodrowego, a hodowcy powinni być w stanie przedstawić na to dowody.
Rasa ta powstała w Himalajach w Tybecie w 1100 r. p.n.e. Do końca XVIII w. występowała głównie na płaskowyżu tybetańskim, ale później została wyeksportowana do Anglii. Od tego czasu mastif tybetański jest wykorzystywany do celów ochronnych i stróżowania w społeczności tybetańskiej. Ze względu na swoje duże rozmiary mastif tybetański wymaga konsekwentnego szkolenia i wczesnej socjalizacji, aby zapobiec problemom behawioralnym, w tym szczekaniu i destrukcyjnym zachowaniom.
Znaczenie rutynowej opieki nad mastifem tybetańskim
Podstawowa rutynowa opieka nad mastifem tybetańskim obejmuje prawidłowe żywienie i ćwiczenia. Oprócz codziennych ćwiczeń, powinieneś nadzorować swojego pupila jak dziecko i zamykać drzwi, aby zapobiec wypadkom. Przechowuj bezpańskie przedmioty poza jego zasięgiem i sprzątaj po nim. Szczotkuj sierść raz dziennie, zwłaszcza podczas corocznego linienia. Mastify tybetańskie mają wspaniałe zęby i na ogół wymagają minimalnej opieki stomatologicznej.
Jak w przypadku każdego psa, mastif tybetański powinien być regularnie kontrolowany przez lekarza weterynarii. Niektóre schorzenia układu mięśniowo-szkieletowego u mastifów tybetańskich można wykryć i leczyć. Na przykład, może on cierpieć na zapalenie stawów spowodowane nieprawidłowym funkcjonowaniem fragmentów kości. Jeśli podejrzewasz, że Twój pies cierpi na zapalenie stawów, powinien być poddawany rutynowym badaniom krwi, aby upewnić się, że leki działają prawidłowo.
Cechy charakterystyczne mastifa tybetańskiego
Mastif tybetański jest dużą rasą psów występującą w Tybecie. Ma podwójną sierść, która może być jednolicie czarna, opalona lub w różnych odcieniach czerwieni i niebieskoszarości. Mastif tybetański ma również białe znaki na klatce piersiowej i szyi. Jego podwójna sierść jest bardzo odporna na niskie temperatury i zapewnia psu ciepło i suchość w chłodniejszych regionach. Jeśli rozważasz zakup mastifa tybetańskiego dla swojej rodziny, pamiętaj o następujących cechach.
Podwójna sierść mastifa tybetańskiego jest gęsta i dwuwarstwowa. W cieplejszych miesiącach podszerstek jest rzadki. W chłodniejszych porach roku sierść zewnętrzna jest długa i gęsta. Nigdy nie jest kręcona ani falista, ale w dotyku jest bardzo twarda. Mastify tybetańskie mają również gęsto upierzone włosy na ogonie i zadach. Sierść mastifa tybetańskiego nie jest podatna na splątanie i pies nie będzie miał z nią większych problemów.
Równie ciekawe:
Leave a Comment